Zo ben ik een vroegere abonnee van Zaken 2.0, het beste tijdschrift EVAR!! 1 nochtans, gaven de eigenaars het een unceremonious eind, en alle abonnees werden in plaats daarvan het Tijdschrift van het Fortuin. Goed, ving een artikel in de laatste kwestiesoort van mijn aandacht. Aangezien ik Mandarin voor de laatste maanden heb geleerd, schijnt het dat, misschien, meer mensen het zouden kunnen onderzoeken. Hier is het artikel in al zijn onderdelen. - Travis

Door Geoff Colvin, hogere redacteur bij groot

Terug in 2001 toen het Internationale Olympische Comité Peking als plaats van de spelen koos van deze zomer, moest de gebeurtenis het debuut van China als speler op het globale economische stadium merken. Maar een recente studie door de projecten van The Economist Angus Maddison dat China de dominante economische grootmacht van de wereld veel spoediger dan verwacht - niet in 2050, maar in 2015 zal worden.

Terwijl de investeerders op korte termijn reeds van de groei van China door de globale goederenboom te spelen profiteren, overwegen de slimme denkers op lange termijn wat gebeurt wanneer China van een exporteur van goedkope goederen aan een concurrent in sectoren waar de V.S. rijpt. is dominant - technologie, de merkbouw, financiën. China heeft bijna de V.S. afgeveegd. makers van low-value punten zoals speelgoed en sokken, maar tegen 2015 het Apple (AAPL, Fortuin 500) kan bedreigen, J.P. Morgan Chase (JPM, Fortuin 500), en Procter & Gok (PG, Fortuin 500). Het zal meer en meer S&P; 500 en de beleggingsmaatschappijen in onze 401 (k) s. beïnvloeden. Zo de moeite waard is het bekijkend hoe dat zal gebeuren, wat het betekent, en wat iedereen in de zeven jaar kan doen alvorens baton wordt overgegaan.

Enkel is gebruiken van de wisselkoers om het BBP van China in dollars om te zetten niet nuttig in het vergelijken van de twee economieën, omdat China zijn wisselkoers controleert; door die methode, zou de economie van China Amerika voor decennia kunnen niet overgaan. De wisselkoersen zijn slechts op verhandelbare producten en de diensten van toepassing; zij zijn niet zeer nuttig in het taxeren van niet-verhandelbare goederen in een land zoals China dat veel slechter is dan de Verenigde Staten. Zo hebben wij één of andere manier nodig om de echte waarde van de economische output van China met Amerika te vergelijken, en de economen hebben ontwikkeld. Het wordt genoemd koopkrachtpariteit.

Bijvoorbeeld, verdienen de Chinese bouwarbeiders een gehele partij minder dan Amerikanen, nog kunnen zij hoogste-kwaliteitsgebouwen nog bouwen. If we used the exchange rate, the value of a new skyscraper in Shanghai would count much less toward China’s GDP than an identical building in Chicago would count toward America’s, which makes no sense. Purchasing power parity corrects the problem.
Will China take the crown?

Angus Maddison’s forecast (which uses purchasing power parity) isn’t built on outlandish assumptions. He assumes China’s growth will slow way down year by year, and America’s will average about 2.6% annually, which seems reasonable. But because China has grown so stupendously during the past decade, it should still be able to take the crown in just seven more years.

If that happens, America will close out a 125-year run as the No. 1 economy. We assumed the title in 1890 from - guess who. Britain? France? No. The world’s largest economy until 1890 was China’s. That’s why Maddison says he expects China to “resume its natural role as the world’s largest economy by 2015.” That scenario makes sense.

China was the largest economy for centuries because everyone had the same type of economy - subsistence - and so the country with the most people would be economically biggest. Then the Industrial Revolution sent the West on a more prosperous path. Now the world is returning to a common economy, this time technology- and information-based, so once again population triumphs.

So how should we make the most of our seven-year grace period? For companies: Focus on getting better at your highest-value activities. Just because the Chinese will be fighting you in the same industries doesn’t mean you’ll lose. (Investors, remember that China bought $3 billion of Blackstone (BX) at the IPO price of $31 last summer, and the firm is now trading at $19.) It only means you’ll have to work harder to win.

For individuals: You can avoid competition with Chinese workers by doing place-based work, which ranges in value from highly skilled (emergency-room surgery) to menial (pouring concrete). But the many people who do information-based work, which is most subject to competition, will have to get dramatically better to be worth what they cost. For government leaders: Improve U.S. education above all.

Those are the issues in China’s becoming No. 1 that we most need to focus on. And as with so much else in China’s recent history, we’ll need to worry about them much sooner than we expected.